Na een week dat de aardappels gepoot zijn en de laatste uien van oogst 2010 de bewaring hebben verlaten is de rust weer gekeerd. Inmiddels lijkt het voorjaar van 2011 een ideale opkomst van de uien en suikerbieten te geven. De uien liggen mooi gekiemd en ook de suikerbieten gaan hard.

De grond is prachtig en we hebben vrijdag nog 6 mm en vandaag 1 mm regen gehad. De weersvooruitzichten zijn ook zo dat er ook voldoende warmte komt en dat het best zo zou kunnen zijn dat volgend weekend de suikerbieten en uien bovenkomen. Heel wat anders dan het voorjaar van 2010 toen vooral de uien door een harde korst moeilijk boven konden komen. Maar de natuur hebben we niet in de hand. Over een maand kan het weer heel anders zijn. Komende tijd is de gewasgroei op Harrysfarm weer elke week te volgen.

Terwijl de net gezaaide uien beginnen te kiemen, zijn de laatste uien van oogst 2011 afgeleverd. Helaas viel het niet mee.

De uien van oogst 2010 kwamen na een natte zomer en herfst 23 september in de bewaring. Direct de ventilatoren en kachels aan om de uien droog te draaien. Veel gedraaid zelfs werk ik met een luchtvochtigheidsmeter op de uien. 1/3 (100 ton) van de uien heb ik in een uienpool. Ik zelf had al het idee de kwaliteit word een probleem dit jaar dus probeer voor februari de uien te verkopen. De pooluien zouden ook januari/februari verkocht worden.

Deze werden dus ook verkocht en zijn 24 januari 2011 geladen op 3 autos naar Luctor in Dronten. Luctor had al voor de zekerheid een monster uit mijn uien genomen . Daar kwamen ze  er achter dat het niet helemaal goed zat, namelijk watervellen en zelfs inwending verkleuring.

Het verhaal van hun kwam voor mij als een totale verrassing en wilde het eigenlijk niet geloven. Maar bij het tarreren zag ik dat ze gelijk hadden. Dus helaas de rest van mijn partij (200 ton) wilden ze niet meer hebben. Dat viel tegen. Ik wist wel dat er een watervel in zat maar zoveel heeft me echt verrast. Zelfs mijn commissionair had het niet verwacht. Ik had namelijk qua kleur de mooiste uien in de pool. Dan denk je dat je een goeie partij hebt en dan heb je een partij die op dat moment niemand wil hebben. Want als je er zo tegen aan keek leken het prachtige droge uien.

Het ergste was ook nog dat de markt ook nog zakkende was. Er zijn nog 2 proefvrachten gedaan, eerst 1 in februari later nog in maart. De conclusie niet goed. En dan is er maar 1 mogelijkheid en dat is Polen. Die willen ze wel voor een prikkie kopen  7 cent/kg)  en schillen ze daar met de hand voor industrie.

Tarra percentage van de partij varrieert van 19-30 %.  Dat zegt al genoeg. Om de uien met watervellen er uit te halen is moeilijk, omdat van de buitenkant van de ui het moeilijk te zien is. Tarreren voor Polen is wel wat minder kritisch omdat ze de uien met watervellen toch allemaal schillen en die dus niet voor tarra weg gaan. En dan nog kom je op 13 % tarra. Zo zie je maar weer. Dit was een zware teleurstelling. Gelukkig zijn de eerste 5 vrachten nog voor een redelijke prijs ( rond de 15-22 cent/kg) weggegaan. De vraag is nu hoe kom je nou aan die watervellen. Waarschijnlijk zijn tijdens de natte augustus en septembermaand de watervellen al gevormd en is er behalve regelmatig ventileren niet veel aan te doen. Ik had ze achteraf al in november moeten verkopen. Toen was het misschien nog wel goed. Maar ja als je alles van te voren weet. Eigenlijk had ik het kunnen weten.

Het risico van het vak zou ik maar zeggen. Hopen maar dat 2011 beter wordt met de uien.