In 1968 had ik 21 ha aardappelen in het bouwplan. Dat was mogelijk omdat er in 1967 en voorgaande jaren geen aardappelen waren verbouwd.

12 ha pootgoed en 9 ha consumptie, de 9 ha consumptie moesten vanaf het land afgeleverd worden want er was te weinig opslagruimte in de bewaring. Alles hebben we zelf naar Dronten gebracht met de kipwagens. De prijs was ook nog zeer slecht nl. maar 9 cent per kg bij een opbrengst van 50 ton per ha. De bewaarkosten werden er dan ook nog afgetrokken.

In 1968 hadden we een zeer natte herfst. De vorst die half november inviel maakte een einde aan het rooien, diverse collega’s hebben de laatste ha niet meer kunnen rooien. Pootgoed is een dure teelt met veel risico’s van afkeuren en een slechte prijs. We deden alles zelf van poten tot en met selecteren.

Het pootgoed werd aangekocht en in kiembakjes bewaard. Ik heb gebruikte bakjes aangeschaft. In december werden de poters er in gedaan, de bakjes in rijen op pallets in de schuur gezet met TL verlichting er tussen, hiermee kregen we goede afgeharde kiemen, zo gauw de winter voorbij was werden ze naar buiten gezet om nog betere kiemen te krijgen.

Met een Sölve pootmachine met een platte bunker werd gepoot, hier werden de pallets opgezet met een heftruck. Een medewerker gooide ze voorzichtig leeg bij de pootketting. Hierdoor kregen we een mooie vroege opkomst en konden dan vroegtijdig beginnen met het selecteren.